HÖLLEWAND /Jacek M. Rostocki/

Zaczęło się w połowie drogi. Poznałem po tym, że stanąłem. Zjeżdżałem sobie spokojnie, na tyle, na ile pozwalało mi obolałe ciało, a potem nagle stałem. Wiatr, wiejący z dołu, powoli przezwyciężał grawitację i poczułem, że zaczynam wjeżdżać tyłem do góry. To nie było śmieszne! Do Starchenstadl pozostało jeszcze około kilometra.

Akurat! Zaczęło się znacznie znacznie wcześniej.
Na pewno słyszeliście historie o yeti...

- Co to jest yeti?
- Głupku! – żachnęła się Alan – Big Foot, słyszałeś o czymś takim?
- Big Foot? W Austrii?
- Może uciekł z zoo? – wyrwało mi się, ale nie załapali dowcipu.
- I to on go tak urządził?

Schronisko w środku gór. Burza, która uniemożliwia jakikolwiek kontakt ze światem zewnętrznym. Grupa młodych narciarzy, których połączył niezbyt przyjemny incydent. Heinz – gospodarz schroniska, pan Erstmöller (wiekowy rezydent), Stefen, ranny strażnik górski i... COŚ. Coś się czai na zewnątrz. A może nie na zewnątrz? Może jest już w środku? W zacisznym, bezpiecznym wnętrzu...

- Panie Erstmöller, słyszał pan o niedźwiedziach w tej okolicy?
- Znaczy, takich wielkich, brunatnych?
- Uhm...
- Nie.
- Naprawdę?
- Na pewno. Jakby co, coś bym słyszał... Trochę tu mieszkam...
- Nigdy?
- Werbär, to taaak...
- Przepraszam?
- Niedźwiedziołak. Podobno kiedyś tu takie bywały...

W góry!
W góry siostro, bracie, tam przygoda czeka na cię!

UWAGA! Miejsca z akcji opowiadania istnieją w rzeczywistości! Tutaj możecie zobaczyć gdzie to się wszystko działo...
UWAGA!! Tylko dla osób odpornych na bujanie, chorobę lokomocyjną i inne dolegliwości związane z lataniem, pływaniem, unoszeniem się w nieważkości - obraz 3D!!!